Bakþankar geirapunkmazters.

Já einhversstaðar las ég að maður sem gerir ekki mistök gerir ekki neitt, þannig að ég held að mistaka "hólfið" mitt er allavegana ekki tómt og hef ég beðist fyrirgefningar á öllu sem við á í munnlega heiminum og reyni að læra af öðrum mistökum í efnislega heiminum sem hinum líka. Það er bara þannig, hvað getur maður gert annað en horft til baka og rifjað upp,,,já shit ég hefði nú kannski átt að gera þetta öðruvísi, þá hefði þetta nú ekki gerst osfrv. En það er ekki hollt að vera velta sér alltaf upp úr fortíðinni, en hún læðist nú stundum upp að mér eins og og aðrar tillfiningar sem mæta á öxlina og þá fer maður að pæla og  blóta yfir hinu og þessu, það er bara mannlegt held ég. EN ég trúi því að góðir hlutir gerist, allavegana er ég þannig þenkjandi, jákvæður, bjartsýnn, vandvirkur etc. og einhvernveginn virðist það skila sér að ég held, ég held stundum að það sé ekkert að gerast,svo kíki ég á dagbókina mína og þá er hún yfirfull af spennandi verkefnum. Svartsýni bankar stundum uppá, eins og tvær sveskjukellingar með með einhvern bleðil sem er um ljós lífsins og leiðbeiningar um hvernig má gera mann að betri manneskju og feta í fótspor frelsarans, ég svara ekki en veit af þeim, aðrar hugsanir bera ofurliði, veit ekki af hverju ég líki svartsýni við sveskjukellingarnar, nema fyrir utan það að það kemur upp svipuð tilfinning þegar þessir báðir hlutir virðast koma upp, maður vill ekki vera svartsýnn og vill helst ekki staldra við í þeim heimi en hún kemur samt annað slagið, eins með boðberana, maður vill ekki svara og staldra við að tala við þær en virðast poppa upp annað veifið á tröppunum manns. Maður ætti kannski að lesa einn svona bækling bara til að sjá hvernig manni líður á eftir, en ég vil einhvernveginn ekki "smitast" eins sjúklega og það hljómar, eins og einhver pappírsbleðill geti smitað mann af einhverri ofsatrú, svona er maður geðveikur. En ég trúi á æðri máttarvöld og hefur hinn andlegi heimur heillað mig lengi en ég er sjúklega hjátrúafullur, ef ég sé svartan kött þá reyni ég að forðast kvikindið eins og pestina sjálfa og myndi ekki fyrir mitt litla líf labba undir stiga og horfa í brotinn spegil, og nota ég "nock on wood" og salt yfir vinstri öxl aðferðina óspart(vonandi er það vinstri öxlin, en ef ekki þá er ég í vondum málum), ég hef reyndar gengið svo langt að kaupa mér galdur til að un-"jinxa" ólukku eftir að ég braut spegil og horfði í brotin(óvart), veit ekki hvort það virkaði, kannski 7ára ógæfan sé á enda núna þar sem ég hef upplifað síðustu 7 ár sem ekkert sérlega lukkuleg en kannski er maður að gera allt of miklar kröfur til sjálfs síns og ósk um áhyggjulaust líf ekki á boðstólnum, það er allavegana ekki á matseðli lífsins, maður kemst ekki að því það er alltaf fullbókað á veitingastaðnum "LÍFIÐ" og ef maður fær loksins borð er þessi "réttur" alltof dýr og maður fer alltaf út með skottið á milli lappana og prísir sig  sælan með réttinn "heilbrigður" og í eftirrétt "yndislegt barn" og öllu var skolað niður með "takk fyrir uppeldið mamma".

 

punkmazter out love to all:-))